Sommige mensen hebben wat meer afstaande oren dan anderen. In de algemene omgang wordt meestal gesproken over “flaporen”. Dergelijke flaporen geven geen lichamelijke klachten, maar kunnen de zelfzekerheid van iemand ondermijnen. Ze kunnen een belangrijke psychische en emotionele belasting vormen. Voornamelijk kinderen worden hiermee geplaagd.
Afstaande oren kunnen dichter bij het hoofd gebracht worden door
De oren zijn een van de eerste lichaamsdelen die op vrij jonge leeftijd hun volledige grootte bereiken. Afhankelijk van de klinische presentatie, worden de afstaande oren bij kinderen geopereerd tussen de 4 à 12 jaar.
Bij kinderen gebeurt de ingreep onder algemene verdoving, wat de minst stresserende en minst pijnlijke situatie is voor het kind. Bij adolescenten en volwassenen kan deze ingreep ook onder lokale verdoving gebeuren. Meestal gebeurt deze ingreep dan ook in het daghospitaal. Na de verdoving wordt er een insnede gemaakt achter het oor, om vervolgens het kraakbeen te bewerken (Fig. 1). De vorm van het oor wordt grotendeels bepaald door de vorm van het onderliggende kraakbeen. Door het kraakbeen te bewerken zal dus ook de uiteindelijke vorm aangepast worden. Op welke wijze het kraakbeen bewerkt wordt, hangt voornamelijk af van het type van afwijking van het oor. Tijdens de preoperatieve consultatie, kan uw chirurg u hierover uitleg verschaffen. Na het bewerken van het kraakbeen wordt de wonde achter het oor gesloten met hechtingen die vanzelf verteren. Dit kan een doorlopende hechting zijn waarbij er geen aparte steekjes zichtbaar zijn, of er kan gesloten worden met aparte hechtingen die vanzelf verteren. Er wordt op het einde van de ingreep een soort van “tulband”-verband aangebracht.
Fig. 1: schematische voorstelling van de huidinsnede (links), een van de mogelijke handelingen op het onderliggende kraakbeen (midden), en het littekentje achter op het oor na de ingreep (rechts).
Een otoplastie is meestal niet erg pijnlijk. Kinderen ervaren vaak minder pijn dan volwassenen. Waarschijnlijk ligt dit aan het wat hardere kraakbeen bij volwassenen wat resulteert in wat meer spanning op de wonde. Gedurende de eerste postoperatieve dagen zal de pijn stilaan wegtrekken. Uw chirurg zal u uitleggen welke pijnstillers er genomen kunnen worden. Er kunnen gedurende enkele maanden nog lichte prikkelingen in het oor gevoeld worden, en dit voornamelijk bij koud weer.
Onmiddellijk na de ingreep wordt een soort van “tulband”-verband aangebracht. Dit verband moet ongeveer een week ter plaatse blijven. Het zorgt voor bescherming van de oren en houdt ze in de goede positie terwijl ze genezen. Het zou kunnen zijn dat de oren wat beginnen jeuken tijdens de genezing, maar het is belangrijk dat de patiënt(e) niet onder het verband door aan de oren gaat krabben. Dit kan immers een ontsteking of slechte heling veroorzaken. Mocht het verband tijdens de eerste postoperatieve week afvallen of mocht er vocht of bloed doorsijpelen, dan moet er terug contact opgenomen worden met de huisarts of de chirurg. Dit moet eveneens gedaan worden, mocht de patiënt(e) blijvende pijn ervaren of koorts ontwikkelen.
Er wordt ook aangeraden om de eerste postoperatieve dagen niet te veel voorover te buigen. Hierdoor kan net zoals bij hoesten, niezen persen of snuiten, de druk in de wonde verhoogd worden, waardoor er een bloeding kan ontstaan.
Wanneer het verband na een week verwijderd wordt, moet er nog gedurende een viertal weken een elastische band (“zweetband / tennisband”) over de oren gedragen worden bij het slapengaan. Dit is een extra bescherming, vermits er tijdens de slaap al eens met het hoofd gedraaid wordt. Hierdoor zouden de helende littekentjes beschadigd kunnen worden.
Zodra het verband verwijderd is, mag er een douche genomen worden. Er moet nog minstens een week gewacht worden met baden. Er zullen zich wat korstjes van gestold bloed gevormd hebben achter het oor. Deze kunnen best voorzichtig verwijderd worden door met de douchekop wat water achter de oren te sproeien. Verdwijnen ze daardoor niet, dan kunnen ze voorzichtig verwijderd worden met een oorstaafje dat vochtig gemaakt is.
Bij volwassenen zal de arbeidsongeschiktheid maximaal tien dagen bedragen. Na de ingreep, mag er gedurende ten minste twee weken niet gezwommen worden. Contactsporten zoals basketbal, judo, etc... mogen pas hernomen worden een achttal weken na de ingreep.
Complicaties zijn onverwachte problemen die kunnen optreden tijdens of na de ingreep. Ze zijn vrij zeldzaam bij deze ingreep, maar men dient er toch bedacht op zijn.