De aangezichtszenuw of nervus facialis stuurt de mimiekspieren in ons aangezicht aan. De zenuw zorgt ervoor dat we onze wenkbrauwen kunnen optrekken, fronsen, onze ogen sluiten en mond openen, lachen, kwaad kijken, etc.
Een letsel aan deze zenuw kan ontstaan t.g.v.
De aangezichtszenuw kan volledig of gedeeltelijk verlamd zijn, aan één of beide zijden van het gelaat. Afhankelijk hiervan, zullen bepaalde mimiekspieren onvolledig of niet meer werken.
Een letsel aan de aangezichtszenuw kan belangrijke functionele last veroorzaken. Vaak genoemde problemen zijn:
Ook esthetisch heeft een verlamde aangezichtszenuw een belangrijke impact op het dagelijks functioneren. Niet meer kunnen lachen, anders op de foto staan, opmerkingen van anderen, ... kunnen psychisch en emotioneel sterk doorwegen.
Afhankelijk van de hulpvraag van de patiënt, de oorzaak van de verlamming, de algemene toestand van de patiënt en de prognose van herstel, zijn er verschillende opties. In de meeste gevallen focussen we ons op het verlichten van de symptomen, zoals het verbeteren van de oogsluiting en het optrekken van de mondhoek. In geselecteerde gevallen kan ook een reconstructie van de aangezichtszenuw overwogen worden, waarbij we er naar streven om de spieractiviteit (gedeeltelijk) te herstellen.
Afhankelijk van het probleem, zijn mogelijke heelkundige opties:
Een dynamisch herstel van de aangezichtszenuw heeft tot doel om opnieuw spieractiviteit op te wekken, beweging dus. Beweging herstellen kan enkel als er nog een werkend zenuwtakje aanwezig is in het gelaat, waarop we een nieuw zenuwtakje en/of spier kunnen aansluiten. Meestal wordt er naar gestreefd om beweging t.h.v. de mondhoek op te wekken. In geselecteerde gevallen kan ook een herstel van de kringspier rond het oog overwogen worden.
Op meer gevorderde leeftijd zien we dat de resultaten van deze reconstrutie minder voorspelbaar worden.
Deze operatie is dus een microchirurgische reconstructie van de aangezichtszenuw. Dit wil zeggen dat zenuwtakjes onder de microscoop aan elkaar gekoppeld worden. Afhankelijk van het probleem, wordt dit gedaan met: