Onze Engelse tuin

Kerkjurist Rik Torfs gebruikt de filosofie rond de Franse en Engelse tuinen als inspiratie voor zijn eigen denken en leven. Het klinkt misschien wat abstract, maar wij zien parallellen met het kwaliteitsbeleid dat we in het afgelopen decennium in ons ziekenhuis gevoerd hebben.  

De grandeur van de Franse tuin, prachtig maar strak gedirigeerd in symmetrische perkjes en hagen, doet denken aan ons JCI-tijdperk. Toen gaven we ons kwaliteitsbeleid vorm op basis van een set van vaste ‘spelregels’, met weinig ruimte voor onderhandeling en eigen invulling. Begrijp ons niet verkeerd, we blijven ervan overtuigd dat onze JCI-jaren waardevol zijn geweest én dat ze een noodzakelijke stap waren om sommige randvoorwaarden voor kwaliteit en patiëntveiligheid écht te introduceren in ons ziekenhuis. Noem het kwaliteit 1.0 als je wil.  

Maar als we vandaag aan ons kwaliteitsbeleid denken, zien we dit toch anders. Dan neigen we veel meer naar de Engelse tuin, om in dezelfde ‘tuinfilosofie’ te blijven. Geen strak keurslijf, maar een landschapstuin waarin bruggetjes, prieeltjes en vijvers naar behoeven worden geïntegreerd. Om pijnpunten aan te pakken en dingen mogelijk te maken, met aandacht en respect voor de omgeving.  

Het gedachtengoed van FlaQuM, ons huidige kwaliteitssysteem waarin we een eigen normenkader vastleggen, sluit naar ons aanvoelen aan bij de filosofie van de Engelse tuin. Al moeten we natuurlijk niet naïef zijn, sommige ‘spelregels’ zullen blijven bestaan. Denk maar aan de eisen van de zorginspectie of sommige wettelijke vereisten. Met FlaQuM is er meer ruimte voor eigen invulling, in dialoog met het landschap. Laat kwaliteit 2.0 ons een omgeving creëren waarin we, in overleg met elkaar, een Engelse tuin kunnen aanleggen (co-creatie), rekening houdend met de doelstellingen die we zelf vooropstellen en met dat wat vereist is.  

Franse tuinen, Engelse tuinen, … we willen vooral iedereen oproepen om gezamenlijk een omgeving te scheppen waar kwaliteit deel uit maakt van ons DNA, van ons landschap.  

Toch slot nog een laatste bedenking. De elementen - keuzes, standpunten, realisaties - die we integreren in onze ‘Engelse tuin’ moeten duurzaam zijn. Want wat je niet onderhoudt, raakt gemakkelijk overwoekerd.