Vintage ZOL

De Dochters van het Kruis 
De eerste helden van het ZOL

Lang was er van georganiseerde gezondheidszorg in Genk geen sprake. Ernstig zieken uit het Genkse zochten hun toevlucht in de ziekenhuizen van Luik en Hasselt. Daar kwam verandering in toen de Luikse Dochters van het Kruis in 1890 in Genk neerstreken. Ze stonden aan de wieg van het eerste ziekenhuis van Genk én speelden een cruciale rol in de begindagen van het Sint-Jansziekenhuis. Dit is het verhaal van de eerste helden van het ZOL. 
Klik hier om de PDF-versie van het artikel te bekijken. (Lees verder onder de foto.)


De verpleegkundige en ‘huishoudelijke’ taken in het Sint-Jansziekenhuis in Genk werden toevertrouwd aan de Dochters van het Kruis. Na de opening van het ziekenhuis in 1936 nam zuster Amandine de keuken voor haar rekening. Foto ZOL.

 

Het was de Genkse pastoor Raymaekers die in 1890 de Dochters van het Kruis naar Genk haalde. De bedoeling van de pastoor was dat de zusters van de Luikse congregatie in Genk een meisjesschool zouden stichten. De eerste drie zusters kregen daarvoor een vleugel van het gemeentehuis ter beschikking.

Sint-Rafaëlkliniek
Al snel werd er aan de Grotestraat een klooster en een kapel gebouwd met enkele klaslokalen.In 1907 lieten de Genkse Dochters van het Kruis een gebouwtje bouwen voor de verzorging van zieke en oude zusters. Bij de eerste mijnactiviteit in Genk gebeurde er al eens een ongeval en dus verzorgden de zusters vanaf 1911 ook mijnwerkers. Zo werd het bijgebouw van het klooster het eerste ziekenhuis in Genk, de Sint-Rafaëlkliniek met vijftien bedden.In 1928 opende de mijn van Waterschei in navolging van de mijn van Winterslag een eigen ziekenhuis.De splinternieuwe André Dumontkliniek telde negentig bedden en verzorgde gewonde mijnwerkers. Net als bij de Sint-Rafaëlkliniek waren het de Dochters van het Kruis die verantwoordelijk waren voor de verzorging van de patiënten. 

"Het was de Genkse pastoor Raymaekers die in 1890 de Dochters van het Kruis naar Genk haalde."

Sint-Jansziekenhuis
Met de steenkoolmijnen groeide ook de bevolking van Genk exponentieel van 6.276 inwoners in 1920 tot 24.574 in 1930. De Commissie van Openbare Onderstand van de gemeente Genk (de voorloper van het huidige OCMW Genk) besliste daarop om een grootstedelijk ziekenhuis te bouwen, het Sint-Jansziekenhuis. Daarvoor kochten ze in 1929 aan de Weg naar As zo’n vijf hectaren grond aan. Kostprijs 240.000 Belgische franken (zo'n 6.000 euro). De verpleegkundige en ‘huishoudelijke’ taken werden toevertrouwd aan niemand minder dan de Dochters van het Kruis. Op 14 april 1936 werden de zusters feestelijk onthaald aan de Weg naar As door de bestuurders en buren van het nieuwe ziekenhuis. Zes zusters namen hun intrek in het klooster van het ziekenhuis. Zuster Marie-Catherine was kloosteroverste, zuster Antoine-Marie zetelde in het bestuur van het ziekenhuis en zuster Amandine nam de keuken voor haar rekening. Zuster Philomena werkte in de operatiezaal, zuster Andrea was verpleegkundige en zuster Marie-Andrea zorgde voor het linnen. 

(Lees verder onder de foto.)


Op 14 april 1936 werden de zusters feestelijk onthaald aan de Weg naar As door de bestuurders en buren van het nieuwe Sint-Jansziekenhuis. Foto ZOL.

Maria Theresia Verpleegsterschool
Door de groei van het Sint-Jansziekenhuis kwamen er alsmaar meer zusters, artsen en medewerkers in dienst. Jarenlang speelden de Dochters van het Kruis een belangrijke rol in het Sint-Jansziekenhuis. En daar stopte het niet bij. Zo richtte de congregatie in 1946 de 'Maria Theresia Verpleegstersschool' op achter het Sint-Jansziekenhuis (het huidige HBO Verpleegkunde). Ook met de verhuis naar de huidige site van campus Sint-Jan op het Schiepse Bos bleven enkele zusters van de Orde in Ziekenhuis Oost-Limburg werken.

© 2024 Ziekenhuis Oost-Limburg