Achtergrond
Het perifere zenuwstelsel bestaat achtereenvolgens uit de zenuwwortels, de zenuwvlecht, de perifere eindzenuw. Deze laatste geeft prikkels door aan de spieren, die instaan voor de willekeurige bewegingen. Elk van deze niveaus kan aangetast worden door beklemming (bvb een ischialgie ten gevolge van een hernia of een carpaletunnelsyndroom ten gevolge van veelvuldige handenarbeid), door een verstoord metabolisme (bvb een polyneuropathie ten gevolge van suikerziekte), door ontstekingsziekten (bvb een Guillain-Barré Syndroom), ... Deze aandoeningen geven aanleiding tot gevoelsstoornissen en/of krachtsverlies in de ledematen.
Medisch aanbod
Naast een deskundig klinisch neurologisch onderzoek, is de elektromyografie (EMG) van groot belang om de aanwezigheid van een neuropathie of neuromusculaire ziekte te bevestigen. Het EMG helpt daarbij om het niveau (zenuwwortel, zenuwvlecht, eindzenuw, spier), de aard en de ernst van de aantasting te onderkennen. Het EMG kan dan aangevuld worden met een verdere technische oppuntstelling, zoals een bloedname, een lumbale punctie of beeldvorming. Zelden wordt er een biopsie genomen van een zenuw en/of van een spier.
Zenuwwortellijden, zowel in de nek als in de onderrug, wordt verder aangepakt via het Multidisciplinair Pijncentrum. Indien de beeldvorming echter een belangrijke discushernia of arthrotische veranderingen toont, is een neurochirurgisch nazicht aangewezen.
Het vaststellen van een polyneuropathie noopt tot het opsporen van behandelbare oorzaken, zoals diabetes mellitus (suikerziekte) of de inname van neurotoxische medicatie.
Vele drukneuropathieën, zoals een carpaletunnelsyndroom, worden heelkundige behandeld.
Printvriendelijke versie