'De mentale zorg voor eigen mensen is van het allergrootste belang'

De Covid-tsunami had een directe impact op verschillende diensten van Personeelszaken. Vooral bij de diensten Communicatie, Preventie & Milieu en Personeels- en loonadministratie was het vanaf de eerste dag alle hens aan dek.

Persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM's) waren tijdens de eerste golf gegeerd en schaars. Kwaliteitscontroles op goederen die geschonken werden of waarvan de herkomst niet altijd duidelijk was, waren onontbeerlijk. De dienst Preventie & Milieu nam hierin de lead.

De dienst Personeels- en loonadministratie werd op haar beurt overstelpt met nieuwe maatregelen vanuit de overheid die opgevolgd en geïmplementeerd moesten worden. Denk maar aan de policy 'Thuiswerk', die we moesten herzien omdat het een verplichting werd. Bijkomende contracten werden opgemaakt en moesten effectief opgevolgd worden om in de planningen te integreren. Of het Corona ouderschapsverlof, dat zijn intrede deed omdat de overheid wilde dat meer mensen konden thuis blijven, ook omdat de scholen dicht waren. Contactonderzoek bij medewerkers die met een Covid besmetting uitvielen werd ook mee opgevolgd. En mensen die positief geweest waren konden (en kunnen nog steeds) een dossier openen bij Fedris om kosten te recupereren. Al die honderden dossiers worden ook allemaal geïnitieerd en opgevolgd vanuit de dienst Personeels- en loonadministratie.

Er moest door de dienst Communicatie plots ook ontzettend veel gecommuniceerd worden, zowel intern als extern. Nieuwe procedures, bezoekregelingen, veiligheidsvoorschriften, noem maar op..., alles moest zonder uitstel zijn weg vinden naar iedereen die in het ziekenhuis actief was. De Corona Alert deed als nieuw medium zijn intrede. Ook de pers was voortdurend op zoek naar nieuws en naar invalshoeken om verslag uit te brengen over de crisis. Met de ziekenhuissector als voornaamste bron van informatie.

Ook de dienst Werving en Selectie werd mee in bad getrokken. De klassieke procedures en aanwervingen stonden dan wel quasi on hold, de zoektocht naar nieuwe handen om bij te springen op de Covid-diensten kwam snel in de plaats. Campagnes werden opgezet om mensen die tijdelijk werkloos waren te overtuigen om mee de handen uit de mouwen te steken. Ook - en met succes - naar kinderdagverblijven en naar de Limburgse Zorgacademie (LiZa) toe trouwens.

En naarmate het jaar vorderde kwam ook de dienst Personeelsbegeleiding prominent in beeld. Onze medewerkers snakten - tevergeefs - naar het einde van de crisis en raakten begrijpelijkerwijs in psychische nood. De dienst Personeelsbegeleiding bood de diensten tools aan om depressie en burn out tegen te gaan. My Mindscan is de meest bekende. In 2021 werd de dienst trouwens gevoelig uitgebreid. Maar ook onze eigen klinisch psychologen hebben heel goed werk geleverd en zich ten volle ingezet om onze eigen mensen bij te staan en te begeleiden. Het is trouwens goed dat we ook als directie een kleine geste konden doen door eind 2020 aan iedere voltijdse medewerker ecocheques ter waarde van 100 euro te schenken.

Omdat de diensten in mijn departement tegen de tweede golf goed gerodeerd waren om hun job te doen, kon ik mijn focus verleggen naar de fusie met ZMK. De grote uitdaging was om tegen 1 januari 2021 600 mensen in te kantelen in ZOL functies en in de ZOL structuur. Dat ging gepaard met het opmaken van een nieuw organogram en het afstemmen van de functieprofielen. Ook de vakbonden van ZMK moesten akkoord gaan met het ZOL arbeidsreglement. Bijvoorbeeld bij het wijzigen van het werkregime van 7 uur 36 minuten naar 8 uur per dag. Gelukkig verliepen de onderhandelingen in een constructieve sfeer zodat we tijdig konden landen.

De toekomst kondigt zich voor het departement Personeelszaken met een resem nieuwe initiatieven en uitdagingen aan. De implementatie van de IFIC loonschalen is een belangrijke maar ook moeilijke oefening en na de fusie met ZMK ligt ook een herstructurering van het departement op tafel, samen met de digitalisering van de documenten en dossiers van medewerkers via Doccle.

De grote uitdaging in het personeelsbeleid ligt mijn inziens in het ZOL bij de evolutie naar topspecialisaties bij de artsen. Dit vergt ook bij verpleegkundigen specifieke talenten en ervaring. Deze hooggespecialiseerde mensen moeten we kunnen overtuigen om voor het ZOL te kiezen.

Peter Hermans
Personeelsdirecteur