Hepatitis B is een leverontsteking die wordt veroorzaakt door het hepatitis B virus. Bij besmetting hiermee, kan iemand een “acute” infectie ontwikkelen. Acute hepatitis B infectie verwijst naar de eerste 6 maanden nadat iemand wordt blootgesteld aan het hepatitis B virus. Vaak is het lichaam het virus binnen 6 maanden de baas en de infectie is dan voorbij. Het virus is dan verdwenen uit het bloed en heeft het lichaam antistoffen aangemaakt. Men is dan beschermd tegen een eventuele nieuwe besmetting met het hepatitis B virus. Soms kan het lichaam het virus echter niet aan. Er ontstaat dan een chronische hepatitis B infectie. Chronische hepatitis B infectie verwijst naar de ziekte die optreedt wanneer het hepatitis B virus na 6 maanden nog steeds in een iemands lichaam aanwezig blijft. Chronische hepatitis B infectie kan leiden tot levercirrose (ernstige verlittekening van het weefsel waardoor de lever niet normaal meer kan functioneren), leverkanker en leverfalen.
Hepatitis B is een zeer besmettelijk virus, namelijk 100 keer besmettelijker dan hiv/aids. U kunt besmet raken met het hepatitis B virus door bloedcontact en door onveilige seks met iemand die reeds besmet is. Lang niet iedereen weet of hij/zij besmet is omdat iemand die reeds besmet is niet altijd klachten heeft of er ziek uitziet.
Het virus wordt overgedragen:
Ja. Hepatitis B virus infectie is wereldwijd één van de meest voorkomende infectieziekten en een belangrijke doodsoorzaak. Ongeveer 257 miljoen mensen zijn wereldwijd besmet met het hepatitis B virus. Het grootste aantal besmettingen zijn beschreven in West-Afrikaanse landen. Het voorkomen van hepatitis B virus infectie in de algemene bevolking in West-Europa is laag, namelijk 2 op de 1000 personen.In bepaalde risicogroepen is het aantal besmettingen echter groter.
Risicogroepen voor hepatitis B virus infectie zijn:
Wereldkaart: aantal chronische hepatitis B infecties wereldwijd
Meestal merkt u niets van de infectie en heeft u geen klachten. U bent dan wel besmettelijk voor anderen. Het komt namelijk regelmatig voor dat mensen helemaal niet weten dat ze hepatitis B virus infectie hebben. Een minderheid van de geïnfecteerde mensen krijgt wel klachten: ernstige vermoeidheid, misselijkheid, braken, spier- en gewrichtspijn, verminderde eetlust, jeuk, pijn in de bovenbuik en geelzucht (gele verkleuring van de huid en het oogwit).
Bij chronisch actieve hepatitis B infectie veroorzaakt het hepatitis B virus een langdurige (chronische) ontsteking in de lever. Na verloop van tijd ontwikkelt ongeveer 15-25% van de patiënten met deze chronische infectie ernstige leverproblemen waaronder levercirrose (ernstige verlittekening waardoor de lever minder goed functioneert), leverfalen en leverkanker. Elk jaar sterven er meer dan 600.000 mensen wereldwijd aan hepatitis B gerelateerde leverziekte.
Artsen gebruiken één of meer specifieke bloedonderzoeken voor de diagnose hepatitis B virus infectie. Deze bloedonderzoeken worden namelijk niet standaard verricht tijdens een reguliere bezoek bij de (huis)arts.
Bloedonderzoek is de beste manier om te achterhalen of iemand wel of geen hepatitis B virus infectie heeft. Meeste mensen met hepatitis B virus infectie weten niet dat ze geïnfecteerd zijn omdat ze geen klachten hebben of er niet ziek uitzien. Het achterhalen of iemand geïnfecteerd is, is belangrijk voor het vroeg vaststellen van de infectie en het tijdig starten van de passende medische zorg.
Ja. De beste manier om hepatitis B virus infectie te voorkomen is door zich te vaccineren. Voor volwassenen wordt het hepatitis B vaccin door middel van 3 injecties toegediend over een periode van 6 maanden. De tweede vaccinatie wordt 1 maand na de eerste vaccinatie gegeven en de derde vaccinatie 5 maanden na de tweede vaccinatie. Deze 3 injecties zijn nodig voor een langdurige bescherming tegen het hepatitis B virus.
Er zijn momenteel 2 groepen medicaties voor de behandeling van hepatitis B virus infectie.