Voorkamerfibrillatie (VKF) is een frequent voorkomende ritmestoornis die een aantal belangrijke consequenties kan hebben.
- De VKF kan leiden tot een snel en onregelmatig samentrekken van het hart. De patiënt wordt dit gewaar als ernstige hartkloppingen.
- Gezien de voorkamers niet meer samentrekken leidt dit tot een verminderde vulling van de hartkamers (tot 25%).
- Het belangrijkste risico van deze VKF is echter het vormen van een bloedklonter in deze voorkamers. Deze bloedklonter kan wegschieten vanuit de rechtervoorkamer naar de longen (pulmonaire embolie) en vanuit de linkervoorkamer naar de hersenen (beroerte) of naar andere perifere slagaders (buik of ledematen).
De chirurgische behandeling van deze VKF bestaat uit een ablatie. Bij deze ablatie worden een aantal lijnen in de voorkamers gecreëerd waardoor het normale signaal van de sinusknoop de ventrikels kan bereiken zonder gestoord te worden door impulsen van andere gedeelten van de atria. Om deze lijnen te creëren kunnen verschillende technieken gebruikt worden. Wij maken meestal gebruik van een combinatie van radiofrequency en cryo-ablatie (bevriezing). Afhankelijk van het type en de tijd dat deze voorkamerfibrillatie reeds bestaat, varieert het succes van zo'n ablatie tussen de 75 en 90%. Vandaar dat we een dergelijke ablatie momenteel uitvoeren bij bijna elke patiënt in VKF die omwille van een andere reden in ons centrum een hartoperatie moet ondergaan.
Printvriendelijke versie